Podróż do Wnętrza Ziemi (Pełne Pozłocenie)

Podróż do wnętrza Ziemi (Voyage au centre de la Terre, 1864) to jedno z najbardziej znanych dzieł  Juliusza Verne’a, łączące naukę XIX wieku z czystą przygodą.

Historia rozpoczyna się w Hamburgu w 1863 roku, kiedy mineralog profesor Otto Lidenbrock (w oryginale Otto Lidenbrock, czasem tłumaczony jako von Lidenbrock) odkrywa zaszyfrowany pergamin w egzemplarzu Heimskringla Snorriego Sturlusona. Wiadomość napisana runami przez XVI-wiecznego islandzkiego alchemika Arne Saknussemm’a wskazuje drogę do wnętrza Ziemi przez krater wygasłego wulkanu Sneffels na Islandii.

Lidenbrock, w towarzystwie swojego siostrzeńca Axela (narratora powieści) oraz islandzkiego przewodnika Hansa Bjelkego, podróżuje do Reykjavíku, a następnie do Sneffelsa. 28 czerwca schodzą w dół przez krater Scartaris, rozpoczynając podziemną wyprawę, która prowadzi przez geologiczne korytarze, warstwy bazaltu, granitu i wapienia, osiągając głębokość ponad 140 km pod powierzchnią skorupy ziemskiej (według fikcyjnych obliczeń Lidenbrocka, choć naukowo niepoprawnych).

Podczas podróży odkrywają podziemne morze o szerokości około 80 km, nazwane Morzem Lidenbrocka, po którym pływają na prowizorycznej tratwie o nazwie Virgil. Na jego brzegach znajdują gigantyczne skamieniałości, lasy olbrzymich grzybów i prehistoryczne stworzenia, takie jak ichtiozaur i plezjozaur, co odzwierciedla XIX-wieczne teorie paleontologiczne. Natrafiają nawet na prymitywnego człowieka żyjącego z mamutami, scenę łączącą naukową spekulację z fantastyką.

Ostatecznie, po erupcji wulkanu, trójka zostaje wyrzucona na powierzchnię przez wulkan Stromboli we Włoszech 27 sierpnia. Choć nie docierają dosłownie do centrum planety, wracają z cenną wiedzą geologiczną i paleontologiczną oraz z dowodem na to, że wnętrze Ziemi kryje jeszcze wiele nieznanych tajemnic.

Choć dziś wiemy, że dane przedstawione w powieści są geologicznie niemożliwe, dzieło to było prekursorem naukowej literatury science fiction. Verne łączył prawdziwe teorie epoki, takie jak stratygrafia, wulkanizm czy paleontologia, z narracją eksploracyjną, co uczyniło tę powieść klasyką światowej literatury.

Rewers ma na celu przedstawienie dużej części fabuły poprzez scenę, która podsumowuje wiele sytuacji, jakie przeżyli bohaterowie: wspinanie się na ogromne skały, ucieczkę przed wszelkiego rodzaju gigantycznymi zwierzętami, które chciały ich pożreć, przemierzanie jaskiń, przechodzenie przez pola gigantycznych grzybów, obserwowanie walk wielkich dinozaurów, korzystanie z drewnianej tratwy… Moneta pełna detali, wybita w ultra-wysokim reliefie i całkowicie pozłacana 24-karatowym złotem.

Awers przedstawia moment, w którym profesor Lidenbrock fantazjuje o przygodzie swojego życia – podróży do wnętrza Ziemi – opowiadając o niej swojemu siostrzeńcowi w dużej sali mineralogicznej, gdzie pojawiają się gigantyczne grzyby, dinozaury, skały, morze, jaskinie i wielki wybuchający wulkan, który wszystko zniszczy. Zawiera również nominał, kraj, rok emisji, wagę, metal i jego czystość.