Żądza jest jednym z siedmiu grzechów głównych w tradycji chrześcijańskiej. Odnosi się do intensywnego i nieuporządkowanego pragnienia przyjemności seksualnej, które wykracza poza uzasadnioną miłość i uczucie w kontekście relacji małżeńskich. Grzech ten koncentruje się na samolubnym dążeniu do przyjemności fizycznej, często kosztem innych, i może przejawiać się w różnych formach, takich jak rozwiązłość, obsesja na punkcie pornografii, cudzołóstwo i inne niewłaściwe zachowania seksualne.
Z teologicznego punktu widzenia pożądanie jest postrzegane jako wypaczenie prawdziwej miłości, która powinna być bezinteresowna i zorientowana na wspólne dobro. W przeciwieństwie do tego, pożądanie jest napędzane pragnieniem natychmiastowej osobistej satysfakcji, bez uwzględnienia etycznych lub emocjonalnych konsekwencji dla siebie lub innych.
W przeszłości grzech ten był przedstawiany w sztuce i literaturze na różne sposoby, często poprzez alegoryczne postacie ukazujące ludzi uwięzionych przez swoje cielesne pragnienia. Przedstawienia te mają na celu ostrzeżenie przed niebezpieczeństwami związanymi z niekontrolowanymi impulsami seksualnymi, które mogą prowadzić do degradacji moralnej i oddzielenia od łaski Bożej.